ریشه درگیری‌های قره‌باغ
قره‌باغ که از شنبه گذشته شاهد درگیری سنگین میان نیروهای آذربایجان و ارمنستان است، از سال 1994 در برزخی جدی قرار داشته است. آسوشیتدپرس در گزارشی به توضیح آنچه در پس این درگیری‌ها قرار دارد، پرداخته است. مساحت منطقه این منطقه کوهستانی از آذربایجان با حدود 150 هزار نفر جمعیت در یک مساحت 12 هزار کیلومترمربعی- تقریبا کوچک‌تر از ایالت کنکتیکت آمریکا- پس از جنگی تمام‌عیار که به کشته شدن حدود 30 هزار نفر و آواره شدن یک میلیون نفر منجر شد، تحت کنترل نیروهای محلی قومی و ارتش ارمنستان بوده است. آغاز جنگ این تنش طولانی‌مدت میان ارامنه مسیحی و آذری‌هایی با اکثریت مسلمان در سال‌های پایانی که منجر به سقوط اتحاد جماهیر شوروی شد، شدت گرفت. زمانی که اتحاد جماهیر شوروی سقوط کرد و جمهوری‌ها به کشورهایی مستقل تبدیل شدند، جنگ آغاز شد. آتش‌بس سال 1994 باعث شد نیروهای ارمنی و آذربایجانی در سراسر منطقه غیرنظامی رودر‌روی یکدیگر قرار گیرند تا مرتبا گزارش‌هایی از وقوع درگیری میان این دو گروه منتشر شود. تلاش‌های بین‌المللی برای میانجیگری به منظور تعیین شرایط نهایی این منطقه پیشرفت بسیار اندکی داشت. این درگیری حل نشده یک ضربه اقتصادی برای ارمنستان بوده چراکه ترکیه مرزهای خود با این کشور را بسته و مرزهای آن تنها به روی گرجستان و ایران باز است. آیا روسیه در پیگیری صلح میان آذربایجان-ارمنستان جدی است در این میان ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه خواستار برقراری صلح میان دو کشور شده تا درگیری‌هایی که تاکنون منجر به کشته شدن 18 نیروی ارمنی، زخمی شدن 35 سرباز ارمنی و کشته شدن 12 نظامی آذری شده، پایان یابد. براساس گزارش کریستین ساینس‌مانیتور، وخامت شرایط در همین منطقه بود که باعث شکل‌گیری گروه مینسک به رهبری روسیه، فرانسه و آمریکا شد تا راه‌حلی برای پایان مناقشات قره‌باغ پیدا شود اما روسیه دارای مجموعه‌ای از منافع پیچیده در این منطقه است. مشاور سابق روابط آمریکا- روسیه در وزارت خارجه آمریکا گفت: روسیه ضامن اصلی امنیت برای ارمنستان است اما به هر دو کشور سلاح می‌فروشد. روسیه تنها به دنبال صلح نیست بلکه می‌خواهد ترتیباتی برقرار شود که نفود منطقه‌ای خود بر هر دو کشور را افزایش می‌دهد. به گزارش رویداد24،جفری منکوف در ادامه افزود: اگر قرار باشد این درگیری حل و فصل شود، باید براساس شرایطی که روسیه تعیین می‌کند، انجام شود. درست است که گروه مینسک هم وجود دارد اما این روسیه است که پنج هزار نیرو در ارمنستان دارد و شنیده‌ام که در حال افزایش این تعداد است. به گفته منکوف، نقش اصلی نیروهای روسیه ممانعت از مداخله نیروهای ترک در صورت جدی شدن درگیری میان آذربایجان و ارمنستان است. ترکیه و آذربایجان روابط نزدیکی دارند و مرز ترکیه با ارمنستان به دلیل همین درگیری‌هاست که طی دو دهه گذشته بسته بوده است. حمله آذربایجان به قره‌باغ غیرمحتمل است چراکه جغرافیای این منطقه و همین‌طور جمعیت به طور عمده ارمنی آن، این مساله را به یک چالش جدی تبدیل می‌کند. با این حال بسیاری از آذری‌ها معتقدند رویکرد غرب نسبت به درگیری قره‌باغ استاندارد دوگانه است.
قره‌باغ که از شنبه گذشته شاهد درگیری سنگین میان نیروهای آذربایجان و ارمنستان است، از سال 1994 در برزخی جدی قرار داشته است. آسوشیتدپرس در گزارشی به توضیح آنچه در پس این درگیری‌ها قرار دارد، پرداخته است. مساحت منطقه این منطقه کوهستانی از آذربایجان با حدود 150 هزار نفر جمعیت در یک مساحت 12 هزار کیلومترمربعی- تقریبا کوچک‌تر از ایالت کنکتیکت آمریکا- پس از جنگی تمام‌عیار که به کشته شدن حدود 30 هزار نفر و آواره شدن یک میلیون نفر منجر شد، تحت کنترل نیروهای محلی قومی و ارتش ارمنستان بوده است. آغاز جنگ این تنش طولانی‌مدت میان ارامنه مسیحی و آذری‌هایی با اکثریت مسلمان در سال‌های پایانی که منجر به سقوط اتحاد جماهیر شوروی شد، شدت گرفت. زمانی که اتحاد جماهیر شوروی سقوط کرد و جمهوری‌ها به کشورهایی مستقل تبدیل شدند، جنگ آغاز شد. آتش‌بس سال 1994 باعث شد نیروهای ارمنی و آذربایجانی در سراسر منطقه غیرنظامی رودر‌روی یکدیگر قرار گیرند تا مرتبا گزارش‌هایی از وقوع درگیری میان این دو گروه منتشر شود. تلاش‌های بین‌المللی برای میانجیگری به منظور تعیین شرایط نهایی این منطقه پیشرفت بسیار اندکی داشت. این درگیری حل نشده یک ضربه اقتصادی برای ارمنستان بوده چراکه ترکیه مرزهای خود با این کشور را بسته و مرزهای آن تنها به روی گرجستان و ایران باز است. آیا روسیه در پیگیری صلح میان آذربایجان-ارمنستان جدی است در این میان ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه خواستار برقراری صلح میان دو کشور شده تا درگیری‌هایی که تاکنون منجر به کشته شدن 18 نیروی ارمنی، زخمی شدن 35 سرباز ارمنی و کشته شدن 12 نظامی آذری شده، پایان یابد. براساس گزارش کریستین ساینس‌مانیتور، وخامت شرایط در همین منطقه بود که باعث شکل‌گیری گروه مینسک به رهبری روسیه، فرانسه و آمریکا شد تا راه‌حلی برای پایان مناقشات قره‌باغ پیدا شود اما روسیه دارای مجموعه‌ای از منافع پیچیده در این منطقه است. مشاور سابق روابط آمریکا- روسیه در وزارت خارجه آمریکا گفت: روسیه ضامن اصلی امنیت برای ارمنستان است اما به هر دو کشور سلاح می‌فروشد. روسیه تنها به دنبال صلح نیست بلکه می‌خواهد ترتیباتی برقرار شود که نفود منطقه‌ای خود بر هر دو کشور را افزایش می‌دهد. به گزارش رویداد24،جفری منکوف در ادامه افزود: اگر قرار باشد این درگیری حل و فصل شود، باید براساس شرایطی که روسیه تعیین می‌کند، انجام شود. درست است که گروه مینسک هم وجود دارد اما این روسیه است که پنج هزار نیرو در ارمنستان دارد و شنیده‌ام که در حال افزایش این تعداد است. به گفته منکوف، نقش اصلی نیروهای روسیه ممانعت از مداخله نیروهای ترک در صورت جدی شدن درگیری میان آذربایجان و ارمنستان است. ترکیه و آذربایجان روابط نزدیکی دارند و مرز ترکیه با ارمنستان به دلیل همین درگیری‌هاست که طی دو دهه گذشته بسته بوده است. حمله آذربایجان به قره‌باغ غیرمحتمل است چراکه جغرافیای این منطقه و همین‌طور جمعیت به طور عمده ارمنی آن، این مساله را به یک چالش جدی تبدیل می‌کند. با این حال بسیاری از آذری‌ها معتقدند رویکرد غرب نسبت به درگیری قره‌باغ استاندارد دوگانه است.