دفتر مطالعات انجمن علمی اقتصاد شهری ایران طی گزارشی به بررسی مولفه‌های شش‌گانه در افزایش تقاضای مسکن در کشور پرداخت و اعلام کرد که 4/2 میلیون خانوار در مناطق شهری و حدود 4/5 میلیون خانوار روستایی در واحدهای مسکونی نامطلوب و غیرایمن زندگی می‌کنند. سیدمحسن طباطبایی مزدآبادی، دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در تشریح نتایج این گزارش گفت: مهم‌ترین بحث در بازار مسکن کشور، طرف تقاضا و میزان واحدهای مسکونی مورد نیاز است و برای اینکه بتوان دید مناسبی از تقاضای مسکن در کشور داشت لازم است به منشاهای تقاضای عمده در بازار مسکن ایران اشاره کرد و به تحلیل تقاضای برآورد شده در هر یک از این منابع پرداخت. مطابق آمار سال 1392، 58/26 درصد از خانوارهای شهری و 43/5 درصد از خانوارهای روستایی در واحدهای مسکونی با اسکلت فلزی و همچنین 15/14 درصد از خانوارهای شهری و 54/7 درصد از خانوارهای روستایی در واحدهای مسکونی با اسکلت بتن آرمه زندگی می‌کنند. سهم خانوارهایی که در سایر ساختمان‌ها زندگی می‌کنند (ساختمان‌هایی با اسکلت آجر، آهن و سنگ، آجر/سنگ و چوب، بلوک سیمانی، تمام آجر، سنگ و آجر، تمام چوب، خشت و چوب، خشت و گل و...) که عموما این ساختمان‌ها به‌لحاظ مقاومت از استاندارد‌های کافی برخوردار نیستند، 27/59 درصد در مناطق شهری و 03/87 درصد در مناطق روستایی می‌باشد. وی گفت: طبق آمارهای مرکز آمار کشور در سرشماری نفوس و مسکن سال 1390، حدود 2/1 میلیون واحد مسکونی بدون حداقل‌های رفاهی در کشور وجود دارد که از این میزان بیش از 280 هزار مربوط به مسکن شهری و بیش از 918 هزار مربوط به مسکن روستایی است که لازم است این تعداد واحد مسکونی نیز جزو تقاضای پنهان بخش مسکن در کشور مد‌نظر قرار گیرد.
دفتر مطالعات انجمن علمی اقتصاد شهری ایران طی گزارشی به بررسی مولفه‌های شش‌گانه در افزایش تقاضای مسکن در کشور پرداخت و اعلام کرد که 4/2 میلیون خانوار در مناطق شهری و حدود 4/5 میلیون خانوار روستایی در واحدهای مسکونی نامطلوب و غیرایمن زندگی می‌کنند. سیدمحسن طباطبایی مزدآبادی، دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در تشریح نتایج این گزارش گفت: مهم‌ترین بحث در بازار مسکن کشور، طرف تقاضا و میزان واحدهای مسکونی مورد نیاز است و برای اینکه بتوان دید مناسبی از تقاضای مسکن در کشور داشت لازم است به منشاهای تقاضای عمده در بازار مسکن ایران اشاره کرد و به تحلیل تقاضای برآورد شده در هر یک از این منابع پرداخت. مطابق آمار سال 1392، 58/26 درصد از خانوارهای شهری و 43/5 درصد از خانوارهای روستایی در واحدهای مسکونی با اسکلت فلزی و همچنین 15/14 درصد از خانوارهای شهری و 54/7 درصد از خانوارهای روستایی در واحدهای مسکونی با اسکلت بتن آرمه زندگی می‌کنند. سهم خانوارهایی که در سایر ساختمان‌ها زندگی می‌کنند (ساختمان‌هایی با اسکلت آجر، آهن و سنگ، آجر/سنگ و چوب، بلوک سیمانی، تمام آجر، سنگ و آجر، تمام چوب، خشت و چوب، خشت و گل و...) که عموما این ساختمان‌ها به‌لحاظ مقاومت از استاندارد‌های کافی برخوردار نیستند، 27/59 درصد در مناطق شهری و 03/87 درصد در مناطق روستایی می‌باشد. وی گفت: طبق آمارهای مرکز آمار کشور در سرشماری نفوس و مسکن سال 1390، حدود 2/1 میلیون واحد مسکونی بدون حداقل‌های رفاهی در کشور وجود دارد که از این میزان بیش از 280 هزار مربوط به مسکن شهری و بیش از 918 هزار مربوط به مسکن روستایی است که لازم است این تعداد واحد مسکونی نیز جزو تقاضای پنهان بخش مسکن در کشور مد‌نظر قرار گیرد.